खै के खै के
जिन्दगीबाट विरक्तिएर
खै कता खै कता
जान हिँडेका दुई युवती
टोलाउँदैछन् ड्राइभर पछाडिको सिटमा
सडक जस्तै पुरानो
सुनौली जाने बसमा

गोरखपुरको रेल समात्न हिँडेको एउटा ठिटो
पहेँलो वान्ता कट्कटिएको झ्यालबाट
आधा जिउ निकालेर बाहिर
अन्तर्वार्ता लिँदैछ
डेन्ड्राइट सुँघ्दै
एक रुप्पे मागीरहेको बालकसँग
‘घर काँ?’
‘नागढुँगा’
‘बाउ छ?’
‘छैन’

पढ्न अल्छी लागेर
बसमा हिँडेको
धादिङको खलाँसी केटो
दौडिँदैछ भित्र-बाहिर
सोच्दै होला
त्यो फूटपाथमा हिँड्ने सबै जना
चढेदेखि हुन्थ्यो नि
सुनौली जाने बसमा ।

म मजदूर
रातोमाटेको यो डाँडामा
खन्दैछु कुनै रिसोर्टका जगहरु
चुहाउँदैछु पसीना
तप्प तप्प

सम्झिन्छु
यहि रातो डाँडामा
रातै सपना देखेको जेठो छोराले
रातो रगत चुहाएको थियो कुनै दिन
तप्प तप्प

तल
बगरभन्दा अलि माथि
मेरो छाप्रोमा
बेथा लागेकी स्वास्नीलाई
घिस्सार्दै अस्पताल लाँदा
रनक्क रन्किएको बगरका राता बालुवामा
चुहिएका थिए स्वास्नीका दुई थोपा आँशु
र एक मुठी सास
तप्प तप्प

रिसोर्ट बन्नेछ कुनै दिन
आउनेछन् मालिकहरु
सपनाको दस्तावेज बोकेर
उन्माद् चुहाउनेछन्
रातोमाटेको यो डाँडामा
मदिरा र वीर्य
तप्प तप्प

म मजदूर
रातोमाटेको यो डाँडामा
खन्दैछु कुनै रिसोर्टका जगहरु
चुहिँदैछन् सपना
तप्प तप्प

—

12/05/2011

Kathmandu

तिम्रो स्ट्याटसको
कूमारीत्व लुटिइसकेको थियो,
त्यसैले न ‘कमेन्ट’ गरेँ
न ‘लाइक’ ।

पर पर क्षितीजमा
अस्ताउँदो सूर्यको लालीमा
बादलका रङ्गीचङ्गी धर्काहरु
आकाशको छाती नाप्थे,
बादलका अमूर्त ढिक्काहरुमा
रुमानी कथाहरु बुनिन्थे
राजा रानी, हात्ती घोडा, राजकुमार र परीका कथाहरु,
क्षितिज नै ओझेल परेका छन् आज-भोलि
बादलको आकृतिमा कथाहरु छैनन्
पर पर क्षितिजमा बादलहरु छैनन् …….

पहाडहरुसँग
उचाइ नापिन्थ्यो सपनाको,
भर्खर झरी परेर पखालिएका
उज्याला, हरिया जङ्गल झैं
प्रष्ट थिए सपनाका क्यानभासहरु
आजभोलि पहाड पनि छैन,
झरी हैन, तुषारो पर्छ
पर पर क्षितीजमा सपनाहरु छैनन्,
पहाडहरु छैनन् ….

हिँड्न खोज्दा अल्मल्लेको त्यो बाटो कुन होला?
फेरी हाम्लाई भेटाउने दोबाटो कुन होला?

न गन्ध छ, न दुर्गन्ध छ, निर्जन यो एकान्तमा
हाम्रो आफ्नै सुगन्ध थ्यो, त्यो माटो कुन होला?
हिँड्न खोज्दा अल्मल्लेको त्यो बाटो कुन होला?

तिमीसाथ थियौ त,चोट पनि हल्का लाग्थ्यो
एउटा मीठो चोटको, त्यो खाटो कुन होला?
हिँड्न खोज्दा अल्मल्लेको त्यो बाटो कुन होला?

सुन्दर थियो कतै नलेखिएको एउटा कथा
कहानीको अन्तिम, त्यो पाटो कुन होला?
हिँड्न खोज्दा अल्मल्लेको त्यो बाटो कुन होला?

टुट्ने छैन, छुट्ने छैन भन्ने गर्थ्यौं सँधै भरी
नसोचेको, नचाहेको, त्यो फाटो कुन होला?
हिँड्न खोज्दा अल्मल्लेको त्यो बाटो कुन होला